دوستان عزیز این پست ثابت می باشد.
بسم الله الرحمن الرحیم
تقدیم به محضر مقدست ای پدر مهربانتر ازمادر، که بیش از هزار و شصت سال منتظر همدلی
و همت ما هستی تا ما را به آرامش حقیقی برسانی.
دوستان همه می دانیم که خدا انسان را از دو بعد خلق کرد: عقل و شهوت
عقل خود حجت باطن آدمیست، به وسیله ی عقل است که همه ی خوبیها بدست میآید، اما
عقل چون از خود نیروی بازدارنده و جذب کننده ندارد؛ فقط خوب و بد را به انسان پیشنهاد میکند
و معمولا شهوت برآن غلبه پیدا میکند. خداوند حکیم شریعت تعیین کرد تا با اعتقاد به شریعت،
انسان با این عظمت عمر خود را ضایع نکند و به مقصود آفرینش دست یابد.
حالا چگونه انسان می تواند عمر خود را نفله نکند و به مقصود حقیقی زندگی برسد؟
خدای عزیز پاسخ می دهد:
«ماخلقت الجن و الانس الا لیعبدون»«جن و انس را جز برای اینکه مرا بپرستند نیافریدیم »
عموم مفسرین گفته اند: لیعبدون به معنای لیعرفون است یعنی خلقت جن و انس به هدف کسب
معرفت بوده است. رابطه ی میان عبادت و معرفت این است که عبادت پروردگار بدون کسب
معرفت حاصل نمی شود.
درباره ی این آیه، امام حسین «علیه السلام» فرمودند:
«ایها الناس ان الله- جل ذکره- ما خلق العباد الا لیعرفوه، فاذا عرفوه عبدوه و اذا عبدوه استغنوا
بعبادته عن عباده من سواه فقال له رجل: یابن رسول الله بأبی انت و امی،فما معرفة الله؟
قال:معرفة اهل کل زمان اماهم الذی یجب علیهم طاعته»
«ای مردم همانا خداوند متعال بندگان را نیافرید مگر برای آنکه او را بشناسند پس در آن هنگام
که او را شناختند بندگی او را خواهند کرد و آن هنگام که او را بندگی کردند با عبادت او از عبادت
غیر او بی نیاز می گردند. شخصی پرسید: ای پسر رسول خدا، پدر و مادرم به فدایت، معنای
شناخت خدا چیست؟
ایشان فرمودند: معرفت خدا عبارت است از اینکه اهل هر زمان امامی را که اطاعتش بر آنان
واجب است بشناسند.»
براین اساس اعضای مجمع فرهنگی در مدارموعود با توفیق الهی و درخواست اخلاص از خداوند
منان در جهت شناخت واقعی حضرت مهدی (عج) قدم بر می دارند و با بررسی در بهترین
شرح های دُرهای گرانبهایی که از اهل بیت که به ما رسیده همچو: زیارت جامعه کبیره که خود
منبعی غنی از امام شناسی است، دعای عهد و انشاءالله دعای ندبه و زیارت آل یس که بررسی
این چشمه های آب حیات منجر به شناخت اختصاصی حضرت ولی عصر(روحی فداه) می گردد.
این معارف عمیق مقدمه ای است برای «رسیدن به قله های پیشرفت در جهت مقصود زندگی»
،«چشیدن جرعه هایی از آب حیات» منجر به «عدم تضییع عمر» «و تاج بندگی به سر آویختن»
و بسیاری دیگر از آثار و برکات می گردد. امید است این مهم اما اندک زمینه سازی باشد برای
وصال همگانی آن پدر مهربان تر از مادر.
کیمیا پارسا
تفسیرصافی،فیض کاشانی،ج5،ص75.
علل الشرایع،شیخ صدوق،ج1،ص9.
ذاریات/56.
[ یادداشت ثابت - شنبه 91/6/19 ] [ 9:25 صبح ] [ در مدار موعود ]