چه اصراری بر وجود امام در هر دوره است؟...

در زمان فقدان پیغمبر، مقتضای لطف الهی این است  که خدا انسانی معصوم را مسئول حفظ و

نگهداری احکام نماید .آن فرد برگزیده نیز، باید در گرفتن احکام و ضبط و ابلاغ آنها از خطا و اشتباه

معصوم باشد تا منظور حق تعالی تأمین شود و حجت بر بندگان تمام گردد و در یافتن راه حقیقت،

دچار شک و حیرت نشوند و عذر و دستاویزی پیدا نکنند.

السلام علیک یا موضع الرسالة

از نظر ادبی این جمله و جملات بعدی عطف بر «أهل‏ بیت النبوّة» است و جمله «السلام علیکم یا»

بر سر تک تک این جملات در می‏آید. در نتیجه با ادای هر یک از این فرازها، سلام و درودی مجدد به

محضر ائمه اطهار (علیهم ‏السلام) می‏فرستیم.

معنای جایگاه رسالت

در این جمله خطاب به ائمه اطهار (علیهم‏ السلام) می‏گوییم: «شما جایگاه رسالت الهی هستید»

و این خصوصیت را در شمار امتیازات و مزایای ویژه آنان ذکر می‏کنیم. این مطلب بالاتر از معنای

لغوی است؛ زیرا «جایگاه رسالت بودن» ائمّه (علیهم‏ السلام) دو معنا دارد که جمع بین هر دو

معنا نیز صحیح است.

1 ـ آنان وابسته به خاندان رسالت، یعنی خاندان رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و

سلم) هستند.

 2 ـ آنان افزون بر دریافت وحی و ابلاغ آن، حفظ دین، پاسداری و نگاهبانی از ره‏ آورد

وحی، تشریح و تبیین خطوط کلی مذهب و بیان حدود و ثغور و اجرای احکام آن را

رسالت الهی به طور خاص دارند.

شکی نیست که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مأمور بود تا هر آنچه را که بر او نازل

شد اعم از وحی‏های قرآنی و غیر قرآنی، نظیر وحی‏های تفسیری، احادیث قدسی را که در هدایت

امت سهم داشت ابلاغ کند بلکه هر چه وحی که به او رسید ابلاغ فرمود: (وما هو علی الغیب

بضنین). افزون بر این، در بسیاری از آیات، کلمه (قل...) آمده است.

وجود این کلمه در قرآن کریم با آن که خطاب به خود آن حضرت است نشان می‏دهد

که آن حضرت کلمه‏ای از وحی را ناگفته نگذاشته است.

از امام باقر (علیه‏ السلام) سؤال شد: فرق بین رسول و نبی چیست؟ فرمود:رسول، کسی

است که جبرئیل بر او نازل می‏شود و او به صورت آشکارا جبرئیل را می‏بیند و با وی سخن می‏گوید.

امّا نبی، کسی است که فرشته وحی را در خواب می‏بیند آن‏گونه که ابراهیم (علیه‏ السلام) در

خواب دیده بود و پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) نیز از این خواب‏ها می‏دید تا آن که

فرشته وحی برای او رسالت آورد. وقتی که حضرت محمّد (صلی الله علیه و آله و سلم) بین

نبوّت و رسالت جمع کرد، جبرئیل پیش او می‏آمد و رو در رو با او صحبت می‏کرد.

[ادب فنای مقربان جلد1 -  صفحه114-124]

کیمیا پارسا