سفارش تبلیغ
صبا ویژن

*فیض زندگی*

امام زمان آمدنی نیست آوردنی است...

مهربونی بی منت

درس رحمت، عطوفت، گذشت و مهربانی بی‏منت را باید از مکتب آنان آموخت؛ زیرا احسان

و انعام انسان‏ها به یک‏دیگر معمولا ً با انتظار مقابله به مثل، انتظار تشکر و...

سرچشمه های رحمت

ائمه اهل‏بیت (علیهم‏ السلام) مظاهر کامل (ذو رحمةٍ واسعة)[1] و وارثان

 

(رحمة للعالمین)[2] هستند. لذا چشمه‏های رحمت در خانه‏هایشان می‏جوشد و از آنجا

 

جاری شده، به دیگران می‏رسد. بنابراین، درس رحمت، عطوفت، گذشت و مهربانی بی‏منت

 

را باید از مکتب آنان آموخت؛ زیرا احسان و انعام انسان‏ها به یک‏دیگر معمولا ً با انتظار مقابله

 

به مثل، انتظار تشکر و... همراه است، لیکن ترحم و تفضّل اهل‏بیت (علیهم‏السلام) صرفاً

 

برای خداست و انتظار مقابله به مثل، تشکر و تقدیر از هیچ کس ندارند، یعنی همان گونه

 

که خدای سبحان با رحمت عامّه و واسعه خویش موجودات را خلق کرده، نیازمندی‏های آنها

 

را برآورده می‏کند و از کسی انتظار پاداش و تشکر ندارد.[3]

 

آنان نیز چون مظاهر رحمت عامّه خداوندند حوایج مادی و معنوی مخلوقات الهی را

 

برآورده می‏کنند و از کسی انتظار پاداش و تشکر شخصی ندارند. نه تنها در مورد رسالت،

 

شعارشان (قل لا أسئلکم علیه أجراً)[4] است، بلکه در مورد اِطعام و احسان نیز می‏گویند.

 

 (إنما نُطْعمکم لوجه الله لا نرید منکم جزاءً ولا شکوراً؛ [5]فقط برای رضای خدا شما را

 

اطعام می‏کنیم و از شما نه توقّع جزا و پاداش داریم و نه انتظار تشکر و تقدیر .

 

یعنی همان‏گونه که «حبّاً لله» خدا را عبادت می‏کنند،[6] سایر اعمال و افعالشان را نیز

 

فقط «حباً لله» انجام می‏دهند.

ادب فنای مقربان جلد1 -  صفحه160



.فإن کذّبوک فقل ربُّکم ذو رحمةٍ واسعة)؛ پیامبرم! اگر تو را تکذیب کردند بگو: پروردگار شما صاحب رحمت گسترده است (سوره انعام، آیه 147)[1]

. (وما أرسلناک إلاّ رحمةً للعالمین)؛ [پیامبرا!] تو را جز رحمت برای عالمیان نفرستادیم . سوره انبیاء، آیه 107[2]

. اساساً پاداش دادن به خدا محال است. آنچه که به عنوان عبادت و شکرگزاری مطرح است، نفعش برای خود خلق است، نه خالق.[3]

[4] ـ بگو: از شما هیچ مزدی بر این (رسالت) نمی‏خواهم (سوره انعام، آیه 90

[5]  ـ سوره انسان، آیه 9

[6] ـ از امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) نقل شده است: «ما عبدْتُک خوْفاً من عِقابک ولا طمعاً فى ثوابک بل وجدْتک أهلا ً للعبادة فعبدْتک»؛ نه از ترس عقابت تو را عبادت می‏کنم و نه به طمع ثوابت، بلکه چون تو را شایسته عبادت یافتم، عبادتت می‏کنم (بحار، ج 41، ص 14 به نقل از شرح نهج البلاغه ابن میثم، ذیل حکمت 223).[



[ شنبه 92/6/23 ] [ 11:20 عصر ] [ در مدار موعود ]

مهربانی ها

مجله اینترنتی دانستنی ها ، عکس عاشقانه جدید ، اس ام اس های عاشقانه