لذا چشمه‏های رحمت در خانه‏هایشان می‏جوشد و از آنجا جاری شده، به دیگران می‏رسد... 

سرچشمه‏های رحمت

ائمه اهل‏بیت (علیهم‏السلام) مظاهر کامل ذو رحمةٍ واسعة و وارثان رحمة للعالمینهستند. لذا چشمه‏های رحمت در خانه‏هایشان می‏جوشد و از آنجا جاری شده، به دیگران می‏رسد. بنابراین، درس رحمت، عطوفت، گذشت و مهربانی بی‏منت را باید از مکتب آنان آموخت؛ زیرا احسان و انعام انسان‏ها به یک‏دیگر معمولا ً با انتظار مقابله به مثل، انتظار تشکر و... همراه است، لیکن ترحم و تفضّل اهل‏بیت (علیهم‏السلام) صرفاً برای خداست و انتظار مقابله به مثل، تشکر و تقدیر از هیچ کس ندارند، یعنی همان گونه که خدای سبحان با رحمت عامّه و واسعه? خویش موجودات را خلق کرده، نیازمندی‏های آنها را برآورده می‏کند و از کسی انتظار پاداش و تشکر ندارد  

  آنان نیز چون مظاهر رحمت عامّه خداوندند حوایج مادی و معنوی مخلوقات الهی را برآورده می‏کنند و از کسی انتظار پاداش و تشکر شخصی ندارند. نه تنها در مورد رسالت، شعارشانقل لا أسئلکم علیه أجراًاست، بلکه در مورد اِطعام و احسان نیز می‏گویند:إنما نُطْعمکم لوجه الله لا نرید منکم جزاءً ولا شکوراً؛ فقط برای رضای خدا شما را اطعام می‏کنیم و از شما نه توقّع جزا و پاداش داریم و نه انتظار تشکر و تقدیر.

یعنی همان‏گونه که «حبّاً لله» خدا را عبادت می‏کنند، سایر اعمال و افعالشان را نیز فقط «حباً لله» انجام می‏دهند.